Savremeni proizvođači biouglja (“biochar” odnosno komercijalni naziv “agrichar”) suvu biomasu peku u peći sličnoj onima u industriji opeke radi dobijanja drvenog uglja.

Biougljem se naziva ono što preostane nakon “izvlačenja” energije: aditiv zemljištu, baziran na drvenom uglju nastao je procesom koji se naziva piroliza. Razni gasovi i ulja se ekstrahuju iz materijala tokom ovog procesa i koriste u proizvodnji energije. Drveni ugalj se potom zakopava u zemlju  čime se vrši sekvestracija ugljenika koji biljke emituju u atmosferu. Krajni rezultat je uvećana plodnost zemljišta i energetski izvor negativne emisije ugljenika.

Eprida pomenuta u naslovu je kompanija čiji je osnivač Deni Dej, entuzijasta koji je agresivno krenuo u pokušaj komercijalizacije ideje izgradnje sistema koji poljoprivredni otpad pretvara u vodonik, tečno biogorivo i biougalj.

Tehnologija kompanije Eprida primenjuje agrarnu otpadnu biomasu u proizvodnji raznih biogoriva bogatih vodonikom i novih obogaćujućih veštačkih đubriva bogatih ugljenikom, na tržištu zastupljenim pod skraćenicom ECOSS.

ECOSS veštačka đubriva na održiv način unapređuju plodnost čak i najneplodnijeg i najiscrpljenijeg zemljišta, kao i zadržavanje vode i sam prinos poljoprivrednih kultura, sve ovo u razmerama koje nisu ostvarljive primenom isključivo azotnih veštačkih đubriva. Vodonik iz biomase se može koristiti i u proizvodnji etanola i tzv. Fišer-Trupšovog dizela (BTL dizel), kao i u proizvodnji amonijaka potrebnog za obogaćivanje ugljenika u ECOSS veštačkim đubrivima.

▪    Eko Info

▪    Tehnologija

▪    SoS Info

▪    Reciklaža i Otpad

▪    Energija

▪    Biodiverzitet

▪    Vazduh

▪    Voda

▪    Hemikalije

▪    Zdrav Život

▪    Info – Pojmovi

▪    Zanimljivosti

ekospark@gmail.com

Zamena tradicionalnih peći za drveni ugalj modernim pirolitičkim jedinicama smanjila bi zahteve za drvetom kroz uvećanje efikasnosti proizvodnje energije u mogućnost upotrebe bilo kog drugog izvora biomase, uključujući i otpad iz poljoprivredne proizvodnje. Ovo bi potpomoglo i smanjenju respiratornih bolesti u zemljama u razvoju, naročito kod dece.

Neki od poznatih industrijalaca izražavaju verovanje da će ključni pokretač usvajanja pirolize biomase možda pre biti energetski a ne poljoprivredni sektor. Upitan o tome šta misli o ovoj pretpostavci, gospodin Dezmond Radlejn iz kompanije Dynamotive Energy Systems je izjavio da su “misli o brzoj preorijentaciji na obnovljiva goriva samo puste želje ukoliko ona ne postanu jeftinija od fosilnih i da sve zavisi od cena nafte, ako one nepovratno odu na gore, mnogo toga će biti moguće”.

Već sada kompanija Best Energies, jedna od najaktivnijih u pirolitičkom sektoru, najavljuje izgradnju prvog potpuno komercijalnog pirolitičkog postrojenja u Australiji, baziranog na rezultatima njihovih prethodnih pilot-projekata.  

» POVEZANI TEKSTOVI :

▪      Etanol Iz Šećerne Repe

▪      Kineska Revolucija U Svetu Automobilizma

▪      Kukuruz Kao Gorivo

▪      Moguće Promene U Avio-Saobraćaju

▪      Efikasno Korišćenje Plimskih Talasa U Škotskoj

▪      Krave Zagađivači Vazduha

EkoSpark.com