Argali (species Ovis ammon), najveća ovca na svetu. Poreklo centralna Azija ali se mogu pronaći i u nekim delovima Rusije. Na listi ugroženih stavljene su 1976 godine. Zabranjen je lov a najveći problem je gubitak staništa.

Vidra (lat. Lutra lutra), nekada su vidre bile rasprostranjene širom Evrope, ali se danas retko sreću. Danas žive pretežno u Velikoj Britaniji, zatim u Italiji, Norveškoj, severu Rusije, u Sibiru i na severu Afrike.

U Engleskoj je povećan broj staništa za oko 55% između 1994 i 2002. godine. 

Azijski Lav, vrsta rasprostranjena od Indije do nekih Evropskih delova Turske. Nalazi se na listi ugroženih.

Kaspijska foka, specifična vrsta koja živi samo u Kaspijskom moru. Može se naći i u delovima oko reke Volge i u blizini reke Ural (ali su to takođe lokacije jako blizu njenog originalnog staništa)

Španski ris (Lynx pardinus) je kritično ugrožena vrsta. Može se naći samo još u nekim delovima Španije i Portugala a nestankom ove vrste ekosistem Pirinejskog poluostrva biće ozbiljno narušen.

Retka vrsta morske foke, Monachus monachus (ima više naziva u zavisnosti od država) na IUCN listi označena je kao kritično ugrožena. U divljini je ostalo svega oko 500 do 600 primeraka, od toga 250 u teritorijalnim vodama Grčke. Nekada je bila jako brojna širom Mediterana, ali preterani lov kao i uništavanje staništa smanjili su njihov broj drastično. Pedesetih godina prošlog veka lov foka je bio intenziviran i tada je došlo gotovo do potpunog istrebljenja ove vrste.

Foka se mogla naći u delovima Jadranskog mora, Grčkoj, Turskoj, Malti i Kipru. Grci su izuzetno cenili ovu vrstu životinja i zato se danas može naći na nekoliko staništa u Grčkoj.

Organizacije za zaštitu životinja i ekološke organizacije su zajedno internzivirale podizanje svesti u Turskoj i Grčkoj o važnosti i značaju očuvanja ove vrste.

Alpski kozorog našao se pred istebljenjem početkom 19. veka. Njegovo stanište su planine u Italiji (masivi Parco Nazionale - Gran Paradiso).  Sredinom prošlog veka vrsti je pretilo potpuno istebljenje.

Danas je izuzetno zaštićen a planinska područija u ovim delovima Italije nalaze se pod strogom zaštitom. Usted stalnog praćenja, zaštite oblasti, zabrane lova primećeno je značajano povećanje populacije.

Evropska vidra, (mustela lutreola) može se naći samo u Evropi. Naseljava i neke delove balkanskog poluostrva. Svrstava se u jednu od najugroženijih vrsta.

Jelen (crveni jelen, lat. Cervus elaphus) je rasprostranjen u Evropi najčešće u šumskim kompleksima većih reka - Dunava, Save, Drave i brdskim i planinskim šumama Mađarske, Rumunije, Češke, Slovačke, Nemačke, Austrije, a u manjem broju i u Poljskoj, evropskom delu Rusije, Norveškoj, Švedskoj, Španiji, Francuskoj i Danskoj. U Srbiji su najbrojniji u Vojvodini.

Gubitak staništa utiče na njegovu brojnost, ali sa druge strane manji broj vukova u oblastima u kojima živi (usled lova) utiče da ne dođe do kritične ugroženosti ove vrste.

Mrki Medved je u Evropi je bio široko rasprostranjen, njegovo stanište jedino nisu bile ostrvske zemlje Sardinija, Korzika, Kipar, Sredozemna ostrva i nije naseljavo teritorije Islanda. Na teritoriji zapadne Evrope praktično je istrebljen, a preostale populacije su male, međusobno odvojene i u nestajanju. Ograničena veličina staništa onemogućava značajan rast populacije. Stabilne populacije mrkog medveda održane su u centralnoj i istočnoj Evropi i u Skandinaviji.

Kod nas se može naći u brdsko-planinskim delovima zapadne, jugozapadne, istočne i južne Srbije. Prema nekim podacima na našoj teritoriji nema više od 50-tak primeraka ove vrste. Zabranjen je lovostaj tokom cele godine. Nalazi se na listi ugroženih.

Mediteranska subpopulacija Delfin delphis, nalazi se na listi ugroženih vrsta.

U poslednjih 30 – 45 godina broj je opao za više od 50 %.